Als je dan toch andere dingen gaat doen, dan maar ‘all the way!’ Ik heb weer nieuws! Of beter, ik doe weer iets nieuws. Iets wat ik nog niet eerder gedaan heb. Nou ja, een beetje wel, maar niet zo serieus als nu.
Eerder dit jaar heb ik besloten mijn werkend leven om te gooien en van de commerciële zakelijke dienstverlening om te scholen naar de maatschappelijk zakelijke dienstverlening. Natuurlijk ook nog met een commercieel aspect, want ik wil niet de rest van mijn leven boterhammen met pindakaas eten. Ik zit nog midden in twee opleidingen die best tijdrovend zijn, maar ik mis werken. Collega’s, nieuwe mensen, (zakelijke) gesprekken, praten.
Tijdens mijn low budget vakantie, liggend op een vakantiebedje en al scrollend door alle sociale mediakanalen die ik op mijn telefoon heb, zag ik een oproep voor het leukste vrijwilligerswerk dat er is: Luisterboeken inspreken bij Dedicon.
Ooit heb ik een paasbrunchtekst mogen inspreken voor een hotel-restaurant. Dit heeft uiteindelijk niet tot extra maaltijden gezorgd, want het is nooit uitgezonden. Wel sprak ik vaak het automatisch antwoordapparaat met de openingstijden van bedrijven waar ik gewerkt heb in. En in privé-filmpjes zie je me regelmatig in beeld met een pollepel voor mijn mond de verslaggever uithangend. Tekst inspreken, een stille, verborgen passie die nu luid en duidelijk van zich liet horen. Dus wat een cadeautje dat ik geselecteerd ben luisterboeken te mogen inspreken!
Iets over de stichting Dedicon (www.dedicon.nl). Zij geloven in en staan voor een samenleving waarin iedereen volwaardig meedoet. Zij zetten zich in om dit voor mensen met een leesbeperking mogelijk te maken. Slechtzienden, blinden en mensen met dyslexie. Dedicon levert diensten en producten voor het onderwijs- en bibliotheekstelsel en gemeenten en musea. Het inspreken betreft tekst en beeld. Fictie, non-fictie, leerstof of afbeeldingen.
Inmiddels heb ik een aantal trainingen achter de rug en zit ik bijna volleerd in een studio, met plopkap achter de knoppen en een boek. Ik vind het een feestje. En hoop dat de mensen die mijn boeken horen er evenveel van genieten als ik dat doe.
Dus: Hear! Hear! Zo maken we de maatschappij weer een stuk toegankelijker en vriendelijker.
Reactie plaatsen
Reacties